Max is een brave man van 50 à 60 jaar die een schoenmakerij uitbaat waar hij ook wat lederwaren en handtassen verkoopt. Heel zijn leven heeft hij voor zijn ouders gezorgd, maar als die zijn overleden heeft hij via internet een vrouw, Barbara, gezocht en is daar na enkele maanden mee getrouwd. Zodra zijn handtekening is gezet blijkt  zijn Barbara echter een hoogmoedig en hebzuchtig kreng te zijn die enkel voor zijn geld met Max is getrouwd en nog een dochter uit haar hoed tovert die bij hen komt inwonen.

 

Als Max na een weekendje vissen terug thuiskomt, blijkt Barbara zijn schoenmakerij in de kelder te hebben gedumpt en zijn winkel te hebben omgetoverd in een “handtassenwinkel”.
Dat volstaat nog niet voor Barbara want zij wil een contract met “Handtassen Delvaux” binnenhalen om exclusief in haar winkel Delvaux-handtassen te verkopen. Daarvoor moet alles wijken en moet ook Max willens nillens meedraaien.

Onder impuls van Virginie, zijn beste vriendin, komt Max echter in opstand
  en samen proberen zij de plannen van Barbara te boycotten . Max ensceneert een ontploffing in zijn kelder en doet alsof hij na de explosie doof is geworden. Daardoor moet hij niet langer naar de bevelen van Barbara luisteren, maar komt hij ook dingen te weten die niet voor zijn oren bestemd zijn en loopt zijn rol als “portier” in de winkel danig in het honderd.

Als dan ook nog het lottoformulier van Virginie en Max, dat 5 miljoen Euro waard is, in een van de “sacochen” blijkt verzeild te zijn geraakt , er valse Delvaux-inspectrices verschijnen, de echte inspectrice maar niet komt opdagen, Barbara een minnaar blijkt te hebben en de emoties alsmaar hoger blijken op te laaien vallen we van de ene verrassing in de andere in deze hilarische klucht.